روایت خاطرات دوبلور فوتبالیست‌ها و میتی‌کومان
تاریخ انتشار: ۱۵ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۳۵۰۲۷۰
اردشیر منظم را به دوبلورِ بسیاری از انیمیشن‌های کودکان می‌شناسند؛ او به تازه‌واردهای دوبله سفارش می‌کند که بیایید، علاقه داشته باشید اما بدانید حرفه‌ای نیست که بتواند به لحاظ اقتصادی، تأمین‌کننده باشد. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، اردشیر منظم را بیشتر به واسطه دوبله آثار کارتونی و حوزه کودکان می‌شناسیم، اما او گویندگی آثار دیگری به خصوص در حوزه پزشکی و سلامت را نیز در کارنامه دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اردشیر منظم امروز میهمان شبکه خبر بود. او اعتقاد دارد در دوبله باید به دنبال یک تعریف، گشت؛ هیچ‌وقت به دنبالِ رُلِ کوچک و بزرگ نبوده‌ام به جایِ آن سعی کرده‌ام از یک رُلِ کوچک، رُلِ بزرگی بسازم. من به دوبله و کارهای صداسازی و خصوصاً گویندگی روی فیلم و رادیو علاقه زیادی داشتم. وقتی تست دادم پذیرفته شدم و چند سال یک مسیر طولانی را از شهرستان به تهران می‌آمدم و می‌رفتم. حدود سه سال بدون این که پولی دریافت کنم و یا حتی اسم من به‌عنوان گوینده مطرح شود، در اتاق‌های دوبله کارآموز بودم و حتی رل هم می‌گفتم. مثلاً در آن زمان داشتم در کارتون "سفرهای میتی‌کومان" جای یک "زنبه" بامزه حرف می‌زدم. پس از آن به کارهای دیگر دعوت شدم و با آقای کسمایی و آقای افشاریه کار کردم. آنها به من سرپرستی کار را یاد دادند.
او درباره خاطراتِ خودش تأکید دارد: من خیلی زود در دوبله به بخشِ پویانمایی و مجموعه‌های انیمیشنی رسیدم. از «میتی کومان» شروع کردم و آن‌وقت‌ها در حقیقت همین سگ (زنبه) و دیالوگ‌هایش طوری بود که مجبور بودم به آن حالت بدهم و مجبور می‌شدم از خودم جمله بسازم. اتفاقاتِ عجیب در آن راستا می‌افتاد که خیلی‌ها دوست داشتند آن زمان از پشتِ شیشه دوبله، «زنبه» را ببینند.
منظم با علاقه‌اش به دوبله انیمیشن و رادیو ادامه داد: من به بازیگری علاقه زیادی نداشتم و ندارم. از برنامه طنز آیتمی "نوروز 72" با آقای مهران مدیری، داریوش کاردان، حمید لولایی و ارژنگ امیرفضلی کارم را شروع کردم ولی علاقه زیادی به بازیگری نداشتم. توانایی بازی را داشتم و در کارهایی که بازی کردم نیز موفق بودم. آخرین باری که بازی کردم در یک مجموعه تلویزیونی به نام "ناخونک" بود که نقش بازی کردم و همه محو آن بودند. اصرار کردند کارهای دیگر هم بازی کنم ولی نپذیرفتم و فقط در همان یک آیتم بازی کردم. به گویندگی رادیو علاقه بیشتری دارم. دوست دارم مردم من را به‌عنوان گوینده رادیو بشناسند تا بازیگر.
وی افزود: دوست‌داشتنی‌های من رادیو و دوبله انیمیشن‌اند. به بخش مستند هم علاقه دارم که این روزها در شبکه سلامت دوبله می‌کنم. همیشه سعی‌ام بر این است که نگاه دقیق‌تری داشته باشم. مطمئناً بین رادیو و کارهای دوبله و بازیگری، کار رادیویی را بیشتر دوست دارم. چون رادیو خیلی دیدِ من را باز می‌کند به رویِ شخصیت‌هایی که می‌توانم آنها را رئال‌تر ارائه کنم. وقتی در انیمیشن صرفاً روی شخصیتی که برای من انتخاب می‌شود رویِ آن مانور می‌دهم در کار رادیویی می‌توانم موجودات و آدم‌های عجیب و غریبی را پیدا کنم. مثلاً در کار رادیویی «کوی نشاط» باورتان نمی‌شود در مدت کوتاهی برای باورپذیر کردن یک شخصیت، لنگه کفش، دمپایی و کمربند استفاده می‌کردیم. کارگردانی این حرف‌ها را بشنود متوجه می‌شود به یک جسم بی‌جان، شخصیت ببخشد.
هشداری که صدایِ ماندگار دوبله تکرار کرد/ دوبله‌های زیرزمینی با ترجمه‌های بد و سخیف!
این گوینده و دوبلور سفارشی برای تازه‌واردهای دوبله داشت و گفت: دوبله کار دلی است و خودم به خاطر دلم انتخاب کردم. اگر بخواهم برای تازه‌واردهای این عرصه، سفارش و توصیه‌ای داشته باشم می‌گویم بیایید، علاقه داشته باشند و کار را یاد بگیرند. هیچ‌وقت به عنوان حرفه از آن استفاده نکنند، چون به لحاظ اقتصادی نمی‌تواند تأمین‌کننده معیشت و مخارج زندگی باشد. دغدغه خیلی از گذشتگان ما بوده و حتی آخرین گفت‌وگویی با مرحوم جلال مقامی انجام دادم هم این چنین دغدغه‌ای داشتند.
منظم تأکید کرد: به نظرمن بهترین کار برای علاقمندان به این عرصه این است که طوری حرف بزنند که دیگران نتوانند حرف بزنند. خوب ببینند، خوب بشنوند و خوب بگویند. این موضوع در زندگی روزمره آنها نیز می‌تواند کاربرد علمی داشته باشد. آدم‌هایی که خوب حرف می‌زنند، می‌توانند آدم‌های موفق‌تری شوند. شما وقتی با قدرت و جسارت حرف می‌زنید بیشتر به حرف شما توجه می‌کنند. در زندگی اجتماعی‌تان سعی کنید خوب حرف بزنید.
او همچنین در پاسخ به این سؤال که خودتان صدای خودتان را دوست دارید، گفت: تمام کارهایی که انجام می‌دهم را دوست دارم. بارها به این نتیجه رسیدم صدای واقعی من صدای دیگری است. کافی است خودتان از کفِ دست به عنوان دیواره‌های صوتی استفاده کنید می‌تواند صدایتان را تحت پوشش قرار دهد و بعد متوجه می‌شوید که چه صدای خوبی دارید.
انتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: رسانه ملی دوبله رادیو رسانه ملی دوبله رادیو میتی کومان بازی کردم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۵۰۲۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زنده یاد آتیلا پسیانی خالق خاطرات دهه شصتی‌ها بود
آتیلا پسیانی که با بازی در «محله بر و بیا» خالق خاطرات دوست‌داشتنی برای دهه شصتی‌ها بود، در تمامی سال‌های بلند فعالیت هنری خود در گونه‌های رنگارنگِ جدی تا کمدی به ایفای نقش پرداخت، نقش‌هایی که نمود آنها در فیلم‌های بسیاری پیدا بود.
«کشتی آنجلیکا»، «دو فیلم با یک بلیت»، «مسافران»، «خاکستر سبز» و «روز شیطان» از جمله آثاری بود که او از میانه دهه شصت تا سال ۷۳ در آنها نقش‌آفرینی کرد. تا بعد از آن نوبت به همکاری با رسول ملاقلی‌پور و تهمینه میلانی در فیلم‌هایی چون «هیوا»، «دو زن» و «نسل سوخته» برسد. بعد از آن بود که در حوالی سال ۸۰ نوبت به همکاری‌اش برای بازی در آثار فریدون جیرانی و کمال تبریزی در فیلم‌های «آب و آتش»، «شام آخر» و «گاهی به آسمان نگاه کن» رسید.
کد ویدیو دانلود فیلم اصلیفرزاد موتمن که آتیلا پسیانی سابقه بازی در دو فیلم او به نام‌های «آخرین‌بار کی سحر را دیدی» و «صداها» را دارد، بازی این هنرمند عرصه‌های سینما، تئاتر و تلویزیون را تکنیکی و با تمرکزی بالا در صحنه می‌خواند که قادر بود نقش‌های پیچیده و روان‌شناختی را به گونه‌ای ادراک‌پذیر ایفا کند.
گرچه «کما»ی آرش معیریان فیلمی در ژانر کمدی به‌شمار می‌رفت، اما پسیانی ایفاگر نقش جدی در آن بود تا در «اسپاگتی در ۸ دقیقه» توانایی‌های بازی در زمینه کمدی را نیز به رخ بکشد. بازی در «آتش بس»، «پاداش سکوت»، «یک عاشقانه ساده»، «پل چوبی»، «نیمه شب اتفاق افتاد»، «غلامرضا تختی» و «سیانور» را از جمله دیگر نقش‌آفرینی‌های به یاد ماندنی این بازیگر فقید می‌توان خواند.
آتیلا پسیانی که آخرین نقش‌آفرینی او بازی در مجموعه «بی‌گناه» به کارگردانی مهران احمدی بود، بعد از مدتی مبارزه با بیماری سرطان، در میانه نخستین ماه پاییزی سال ۱۴۰۲ دیده از سرای ناپایدار فرو بست.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری سینما و تئاتر
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند